Was hält und trägt
dies Meer umher,
darin wir immer schliefen,
das dunkel geht,
05 den Tag verweht
aus diesen nackten Riffen?
Die Blasen steigen
tiefher grün und rot:
wer regte sie,
10 wer atmet in den Tod?
des Linnen wir entrafft
die Augen reiben,
bis die Lider schmerzen:
wir schwanken noch,
15 wir folgen schon gestrafft
dem sanften Fisch,
den Scherzen
der goldnen Flossen, treiben
dem Schimmer zu,
20 der sanft aufs Haupt uns sinkt
aus Spiegels Ruh.